เราอาจจะสร้างระบบป้องกันคลื่นตามชายฝั่งทะเลเพื่อป้องกันสึนามิ แต่ก็คงทำไม่ได้ทั้งหมด และคงต้องใช้เงินลงทุนมหาศาล หรือเราอาจจะมีระบบเตือนภัยที่ดีกว่านี้ แต่อีกวิธีหนึ่งที่จะช่วยลดความสูญเสียจากคลื่นยักษ์สึนามิ คือ ความรู้
คลื่นยักษ์สึนามิที่ถล่มชายฝั่งประเทศต่างๆ ของมหาสมุทรอินเดียเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา อาจจะไม่คร่าชีวิตผู้คนมากถึงกว่าแสนอย่างที่เกิดขึ้น ถ้ามีคนเช่นหนูน้อยชาวอังกฤษคนหนึ่ง ที่บังเอิญเพิ่งจะได้เรียนรู้เรื่องสึนามิจากห้องเรียนก่อนที่จะเดินทางมาเที่ยวพักผ่อนกับครอบครัวที่ภาคใต้ของไทย จากความรู้ที่เธอเรียนมาสดๆ ร้อนๆ ทำให้เธอทราบในทันทีว่าจะเกิดคลื่นยักษ์สึนามิขึ้น เมื่อเธอเห็นน้ำทะเลลดระดับลงอย่างรวดเร็ว เธอรีบบอกคุณแม่ของเธอซึ่งได้ร้องตะโกนบอกผู้คนอื่นๆ และรีบวิ่งหนีไปสู่ที่สูงที่ปลอดภัย ทำให้ทั้งเธอและครอบครัวและอีกหลายๆ คนรอดพ้นจากมหันตภัยครั้งนี้มาได้
ความรู้ นั่นเองที่คือปราการใหญ่ในการป้องกันภัยสึนามิ ขอให้เราช่วยกันจดจำเหตุการณ์ครั้งนี้ไว้ และเผยแพร่ความรู้นี้ไปให้มากที่สุด เพราะสึนามิไม่ใช่ว่า"อาจจะ"เกิดขึ้นอีก แต่มันเกิดขึ้นอีกแน่ๆ เพียงแต่ว่าจะเป็น"ที่ไหน" และ "เมื่อไร" เท่านั้น